گرفتگی عضلانی

1. استفاده از داروی کنین که ماده ای است که طعم تلخ را به آب تونیک میدهد. تصور می شود چون قدری عضله را ریلکس می کند، باعث کاهش دفعات گرفتگی عضلانی شود. به هرحال ، استفاده از آن قبل از تمرین می تواند عملکرد ورزشی را کاهش دهد. ضمنا باید توسط پزشک تجویز شود.
2. استفاده از آب خیارشور، این ماده با افزایش سطوح سدیم عمل نمی کند، چرا که سطوح سدیم و الکترولیت در خلال گرفتگی عضلانی تغییری نمی کند. ضمنا، استفاده از آن بسیار پر ریسک است چرا که دارای سطوح بسیار بالایی از سدیم است که می تواند بر خلق و خو و عملکرد ورزشی موثر باشد.
3. نوشیدنی ادویه جات ، بعضا از نوشیدنی که حاوی زنجبیل، دارچین و دانه فلفل است نیز استفاده می شود که به نظر می رسد مانند آب خیار شور عمل می کند، اما این بار بر روی تحریک اعصاب در دهان و گلو عمل کرده و سپس اعصاب عضله گرفته را بی حس می کند.
4. منیزیوم ، استفاده از مکمل منیزیوم نیز ایده خوبی است. البته اگر در طول روز به مقدار زیاد میوه و سبزیجات مصرف می کنید نیازی به آن ندارید.

چه چیزهایی روی گرفتگی عضلانی موثر نیست :

1. موز ، این ماده سرشار از پتاسیم است اما الکترولیت ها در شرایط عادی کمکی به رفع گرفتگی نمی کنند و از طرفی بدن هنگان تعریق بیشتر سدیم دفع می کند و موز تقریبا سدیم ندارد.
2. دی متیل سولفواکسید یا DMSO ،افراد این ماده را روی عضله گرفته شده مالش می دهند تا هم تورم کاهش یابد و هم دیگر داروها جذب شود اما برای گرفتگی مناسب نیست چرا که سطحی عمل میکند و از راه پوست جذب می شود و به عمق عضله نمی رود.
3. استفاده از کلسیم ، مجددا الکترولیت ها در درمان گرفتگی عمل خاصی انجام نمی دهند و حتی اگر هم بدهند آن ماده کلسیم نیست، چرا که از راه عرق کلسیم زیادی دفع نمی شود و عضله برای انقباض به آن نیاز دارد . ضمنا در صورت ضرورت بدن قادر است مقادیر زیادی از آن فراهم کند.
4. استفاده از خردل، گمان می شود که عملکرد مشابهی مانند آب خیارشور و نوشیدنی ادویه ای دارد، اما تحقیقات هیچ تاثیر مثبتی از آن روی گرفتگی عضلانی ندیده اند.