فلسفه موفقیت در بدنسازی
داود بیات
من یک کمال گرا هستم ! وقتی قصد انجام کاری را میکنم، آن کار باید حتما ً درست انجام شود. دوست دارم تمام تلاشم را معطوف آن کار خاص کنم تا همه ی نواقص آن را به طور کامل برطرف نموده و به کمال مطلوب دست بیابم. اما هنگامی که کاری مطابق میل پیش نمی رود، مایوس می شوم. البته حتی در این حالت هم مایل هستم تا با تمام وجود کار کنم، اما گاهی اوقات وقتی کارها بر طبق برنامه ریزی های قبلی ام جلو نمی رود، ممکن است کمی قاطی کنم!!!
پس از سال ها تمرین سخت و مداوم در باشگاه متوجه شده ام که این نوع طرز فکر برای یک بدنساز طبیعی می تواند نابود کننده باشد. اگر در مورد دستیابی به بدنی قوی و عضلانی مصمم هستید، پس عقاید کمال گرایانه را پشت در باشگاه جا بگذارید! کمال گرایی در بدنسازی بی معنی است. بدنسازی مثل یک پروژه کاری نیست که بتوانید برای مدت مشخصی به سختی روی آن کار کرده و آن را به پایان برسانید، و سپس عقب نشسته و به تحسین آن بپردازید.
بدنسازی ورزشی است پرفراز و نشیب ، با انواع شکست ها و پیروزی ها ، که تمام عمر در کنار شما جریان خواهد داشت. هیچ پایانی برای آن وجود ندارد. برای عضله سازی باید در نهایت تمرکز و تعهد تلاش کنید. به علاوه، برای حفظ دستاوردهایتان نیز به همان میزان تلاش و تعهد نیاز خواهید داشت.
کار سخت در باشگاه و پایبندی به رژیم غذایی، بهایی همیشگی است که شما برای ساختن و حفظ بدن رویاهایتان باید بپردازید. بنابراین، اگر قصد شروع برنامه بدنسازی را داشته و یا مدتی است که تمرین را آغاز کرده اید، بهتر است توقف کوتاهی نموده و کمی در مورد این سفر دنباله دار تامل کنید.
شما باید توجه داشته باشید که هیچ سفری کامل نیست. اگر توقع دارید که بدون برخورد با هیچ مانع یا مشکلی به شکل مداوم به تمرین و تغذیه بپردازید، پس نا امیدی بزرگی در انتظار شما خواهد بود. آنهایی که از برنامه هایشان انتظارات فوق العاده ای دارند محکوم به شکست هستند، چون هیچ برنامه کاملی وجود ندارد.
این یکی از همان مرزهای خوبی است که قهرمانان را از مشتاقان قهرمانی متمایز می نماید؛ مرزی که افراد برخوردار از موفقیت های طولانی مدت را از افرادی که در طول مسیر نیست و نابود می شوند، جدا می کند. اگر می خواهید در این سفر موفق باشید، باید شکست هایتان را هم به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از کل پروسه عضله سازی در نظر بگیرید.
گاهی اوقات، شما در اوج بوده و به سوی قله های موفقیت گام بر می دارید؛ در نقطه مقابل، زمان هایی هم وجود دارند که عوامل مختلفی (که بسیاری از آنها خارج از کنترل شما هستند) سبب توقف تان گشته و حتی شما را به عقب می رانند. در مسیر این جاده پر فراز و نشیب، با موانع بسیاری مواجه خواهید شد ...
← ممکن است گاهی اوقات وعده های غذایی را از دست بدهید.
← ممکـن است هـر از گاهـی جـلسات تمریـن را از دست بدهیـد.
← ممکن است در دام وسوسه هایی بیفتید که برای بدنسازی شما مضر هستند.
← ممکن است انگیزه تان را از دست بدهید ، به طور کلی بدنسازی را زیر سوال برده و از خودتان بپرسید که آیا اصلا ً اینکار ارزش ادامه دادن را دارد؟!
همه این موارد جزئی از واقعیت هستند. به عنوان یک بدنساز، که سالهای سال به طور مصمم این ورزش را ادامه داده، به جرات می توانم بگویم که در برهه های زمانی مختلف با تک تک این مسائل دست و پنجه نرم کرده ام. تفاوت بین یک بدنساز موفق با یک بدنساز ناموفق تنها در نوع برخورد آنها با مشکلات و موانع نهفته است.
در طول این مسیر، هم سطح پیشرفت شما و هم انگیزه شما به کرات دچار افت و خیز خواهد شد؛ در این شرایط ، آیا ایستادگی نموده و این نوسانات را همانگونه که هستند می پذیرید ؟ یا اینکه وقتی اوضاع بر وفق مراد نیست، دست ها را به علامت تسلیم بالا برده و کلا ً قید بدنسازی را می زنید؟ !
باید بپذیرید که هیچ سفری کامل نیست. شما یک انسان هستید و مسلما ً در طول مسیر مرتکب اشتباه خواهید شد. در واقع، پذیرش یا رد این طرز فکر می تواند پیروزی بلند مدت یا شکست شما را رقم بزند. ورزشکاران موفق در طول مسیر به درون چاله ها می افتند ولی هر بار به نوعی خودشان را بیرون می کشند؛ برعکس، ورزشکاران ناموفق ناامید شده و در همان چاله ها مدفون می شوند!!!
در طول سالها تمرین، تعداد افرادی که پس از مدتی تمرین به یکباره ناپدید می شوند آنقدر زیاد بوده که من هیچ وقت حتی زحمت شمارش آنها را به خودم نداده ام. با این وجود، من هنوز اینجا هستم. شما چطور؟
آیا شما هم خواهید ماند ؟؟؟