داستان ددلیفت و گیرش مختلط
داود بیات
در ابتدا، برای آن دسته افرادی که با اصطلاحات تخصصی آشنا نیستند، باید توضیح دهم که گیرش مختلط عبارت است از گرفتن هالتر (عمدتا در حرکت ددلیفت) به شکلی که یک دست از زیر (کف دست به جلو) و یک دست از رو (کف دست رو به بدن) دور هالتر محکم شود. این کار به ورزشکاران و عمدتا پاورلیفترها اجازه می دهد تا وزنه های سنگین تری را جا به جا کنند. هرچند که این نوع گیرش، برای پاورلیفترها به نوعی عادی و حتی اجباری محسوب می شود، اما ورزشکاران دیگر بهتر است از آن استفاده نکنند و یا حداقل فقط قسمتی از تمرین شان را با این گیرش اجرا نمایند.
می پرسید چرا؟
چون گیرش مختلط واقعا می تواند موجب بروز عدم تقارن شده و خطر بروز آسیب را بالا ببرد؛ در هنگام کشیدن هالتر با گیرش مختلط همیشه این تمایل وجود دارد که بدن در حین بالا آمدن اندکی بچرخد. به طور دقیق تر، معمولا طرفی که دست با گیرش از زیر قرار گرفته به سمت جلو می چرخد و طرف دیگر بدن که دست از رو دور هالتر پیچیده شده به سمت عقب می چرخد. پس، اگر ددلیفت و گیرش مختلط در برنامه شما جای ثابتی دارد، شاید بهتر باشد که برای کاهش خطر آسیب، هر دو دست را با گیرش از رو دور هالتر بپیچید. هرچند این گیرش طبیعتا ضعیف تر از گیرش مختلط است، اما می تواند به نوعی مفید باشد و باعث تقویت گیرش تان هم بشود.
در نهایت، اگر پس از گذشت مدتی همچنان با این گیرش مشکل داشتید و نتوانستید هالتر را به خوبی نگه دارید، می توانید گیرش قلابی را یاد بگیرید. در گیرش قلابی، انگشت شست بین هالتر و دو سه انگشت اول قرار گرفته و به نوعی مهار می شود (عکس را ببینید). البته، دفعات اول تمرین با این گیرش احتمالا برایتان دردناک خواهد بود، اما پس از اینکه در اجرای آن مهارت پیدا کنید، متوجه می شوید که این گیرش نسبت به گیرش جفت دست از رو، بسیار قوی تر است و حتی قدرتی همسطح با گیرش مختلط به شما می دهد.
