خیلی از بدنسازها همیشه شراگ از پشت را به این شکل اجرا کردند و می‌کنند، اما این کار اشتباه است. در شراگ استاندارد، این مقدار شکستن آرنج جایز نیست و به نوعی فول محسوب می شود، چون در نسخه استاندارد هدف صرفا بخش فوقانی ذوزنقه است و آرنجها نباید حرکت چندانی داشته باشند.اما، همان طور که کای گرین هم در توضیح اجرای این حرکت اشاره کرده است، این نسخه که با شکستن آرنجها اجرا می شود، عضلات میانی پشت، رامبوئید یا متوازی الاضلاع و دلتویید پشتی را تحت فشار می‌گذارد و از این جهت با نسخه آرنج صاف تفاوت دارد. پس هیچ اشکالی ندارد که از این حرکت هم استفاده کنید، اما به شرطی که عضلات هدف را به خوبی بشناسید و هوشمندانه آن را به خدمت بگیرید.