ست های کم کردنی (دراپ ست)
برگرفته از: کتاب دایره المعارف قدرت و عضله
دکتر جیم استوپانی
مترجم: داود بیات
در زمان تمرین به روش کم کردنی، مقدار وزنه را بلافاصله پس از رسیدن به ناتوانی کاهش می دهید تا بتوانید تعداد تکرار بیشتری را برای حرکت مورد نظر تکمیل کنید. برای نمونه، اگر پس از اجرای 10 تکرار از حرکت جلوبازو هالتر ایستاده با وزنه 50 کیلوگرمی به ناتوانی رسیدید، می توانید بلافاصله میله را زمین بگذارید و با کاهش وزنه به مقدار 20 تا 30 درصد (10 تا 15 کیلوگرم)، تکرارها را باز هم تا ناتوانی ادامه دهید؛ پس از آن، با یک کاهش فوری 20 تا 30 درصدی دیگر، می توانید مجدداً برای اجرای تکرارهای بیشتر و رسیدن به ناتوانی تلاش کنید. این عمل کاهش وزنه را می توانید هر چند بار که دوست دارید انجام دهید، اما اکثر بدنسازان در هر ست کم کردنی معمولاً یک تا سه بار وزنه را کاهش می دهند.
بدون توجه به تعداد دفعات کم کردن وزنه در جریان یک ست کم کردنی، کل این تکرارها روی هم فقط یک ست محسوب می شوند. اکثر بدنسازان حدوداً دو یا سه ست کم کردنی را برای هر حرکت اجرا می کنند. شما هم می توانید دو حرکت (معمولاً یک حرکت چند مفصلی و یک حرکت تک مفصلی) را برای هر گروه عضلانی انتخاب کرده و سه ست کم کردنی را برای هر کدام از آنها اجرا نمایید. یک راه دیگر برای استفاده از ست های کم کردنی این است که ست آخر هر حرکت را به شیوه کم کردنی اجرا کنید.
تمرین با ست های کم کردنی به شما اجازه می دهد تا عضله را تا نقطه ای فراتر از ناتوانی معمولی تحت فشار بگذارید، و از این جهت مشابه تکنیک تکرارهای کمکی است. وادار کردن عضلات به ادامه انقباض با وزنه سبک تر موجب افزایش پاسخ هورمون رشد و IGF-1 نسبت به تمرین می شود. یک نکته مهم برای استفاده بهینه از ست های کم کردنی این است که کاهش وزنه را در حداقل زمان ممکن انجام داده و از اتلاف وقت جلوگیری کنید. برای نیل به این هدف میتوانید وظیفه کم کردن وزنه در وسط ست ها را به یار تمرینی تان محول کنید، یا اینکه کلاً برای ست های کم کردنی از حرکات با دمبل استفاده کنید.